19 maart 2024

Een gewicht laten vallen aan een kabel, vertragen of versnellen?

Indien ik een gewicht laat vallen aan een kabel en hetzelfde gewicht via een gelagerde glijbaan naar boven laat gaan wat er dan weer vanaf valt krijg ik dan een beweging waar ik dan energie mee kan opwekken?

Helaas niet Tyrone;

De weerstand op alle onderdelen, ook bij een gewicht aan een kabel, ‘vreet’ ook energie, en daardoor gaat al snel direct de energie die je er zelf in zal moeten stoppen om het geheel in beweging te krijgen stoppen. Wat je probeert heet een Perpetuum_mobile…

lees meer.. In het Nederlands een ‘voortdurend bewegend’ mechaniek. Een apparaat dat eenmaal in beweging uit zichzelf blijft bewegen en eventueel in staat geacht wordt energie op te wekken uit niets.

Er kunnen drie soorten perpetuum mobile’s worden onderscheiden:

Een perpetuum mobile van de eerste soort laat toe arbeid te onttrekken uit een eeuwigdurende beweging (zie derde soort) zonder er energie aan te blijven toevoegen.

Een perpetuum mobile van de tweede soort is een apparaat dat in staat is warmte geheel om te zetten in mechanische arbeid. Dat is in de praktijk onmogelijk gebleken.

Men spreekt van een perpetuum mobile van de derde soort als het apparaat eenmaal in beweging gezet uit zichzelf voor eeuwig blijft voortbewegen. Dat is in de praktijk onmogelijk voor klassieke machines, doordat door onder meer wrijving energie verloren gaat, waardoor uiteindelijk het apparaat stilvalt. Wel kan de rotatie van astronomische objecten in deze context gezien worden en ook fenomenen als supergeleiding kunnen in theorie wrijvingsloos werken

De eerste wet van de thermodynamica stelt dat een perpetuum mobile van de eerste soort niet kan bestaan, en de tweede wet van de thermodynamica dat die van de tweede soort niet kan bestaan. Hoewel die wetten al meer dan een eeuw oud zijn, worden er elk jaar nog octrooiaanvragen gedaan voor dergelijke apparaten. Vaak worden bijzonder ingenieuze redeneringen gevolgd, maar bij nadere beschouwing van deze apparaten blijven er toch steeds de volgende twee opties over: of het apparaat werkt niet, of er is toch een verborgen energiebron aanwezig.

Geschiedenis

Pogingen om een dergelijk apparaat te ontwerpen en te bouwen dateren reeds uit de 13e eeuw. Op papier zijn al talloze voorbeelden bedacht, zoals een watermolen die energie opwekt die wordt gebruikt om water weer omhoog te pompen, zodat de molen erop kan blijven lopen, een elektromotor die draait op de elektrische energie die hij zelf met een eraan gekoppelde generator opwekt. In deze gevallen is echter altijd de opgewekte energie kleiner dan de benodigde energie om de beweging in stand te houden.

In de geschiedenis van de techniek zijn er veel uitvinders die beweren zo’n generator te hebben vervaardigd door gewicht aan een kabel en dat deze ook echt werkt. In de 17e t/m 19e eeuw werd de bron van energie meestal van mechanische oorsprong verondersteld, later werd elektriciteit, magnetisme of ‘resonantie’ gebruikt. Volgens de uitvinders van modernere varianten is de energie meestal afkomstig van vacuümenergie of nulpuntsenergie. Ook wordt het 19e-eeuwse concept van de ether weer van stal gehaald.

In de zeventiende eeuw speelt het perpetuum mobile een rol in het Clootcransbewijs van Simon Stevin. Stevin gaat hierbij uit van de stelling dat een perpetuum mobile onmogelijk is en in het bijzonder door een gewicht aan een kabel.